Sołectwa

Nazwa miejscowości wskazuje najprawdopodobniej na zamieszkiwanie tego terenu przez dawnych budników, czyli osoby mieszkające w półziemiankach lub szałasach i trudniące się karczowaniem lasu, wypałem węgla drzewnego i produkcją smoły.

Chwałki to najmniejsza wioska gminy Rozdrażew, licząca 49 osób. Początki tej wsi sięgają lat 1798 – 1800. wówczas to, po III rozbiorze Polski w ramach osadnictwa pruskiego powstała kolonia niemiecka – Hangfeld. W wiosce tej osiedliło się 7 rodzin z Wirtembergii, w sumie 32 osoby. W 1933 r. Chwałki należały do gminy Krotoszyn Stary.

Dąbrowa jest jedną z większych miejscowości gminy Rozdrażew i leży w jej południowo-wschodniej części, przy drodze łączącej Rozdrażew z Kobiernem (gmina Krotoszyn). Z Dąbrowy dojechać można też do Rozdrażewka. W sołectwie mieszka 381 osób.

Liczy 368 mieszkańców. Nazwa Dzielice występuje po raz pierwszy w 1338 r., w dokumencie wydanym przez króla Kazimierza Wielkiego, na mocy którego miasto Koźmin wraz z 15 wioskami nadane zostało Maćkowi Borkowicowi, późniejszemu staroście poznańskiemu. Wśród wiosek były też Dzielice. W Dzielicach znajduje się najstarsza w gminie szkoła. Budynek, w którym dzisiaj mieści się oddział przedszkolny i filia Szkoły Podstawowej w Rozdrażewie zbudowano w 1835 r.

Grębów jest trzecia co do wielkości miejscowością gminy Rozdrażew. Na jego terenie znajduje się 90 domostw zamieszkałych przez 443 osoby. W wiosce znajduje się filia Szkoły Podstawowej w Rozdrażewie. Jest także świetlica wiejska, remiza strażacka. W Grębowie działają: Koło Gospodyń Wiejskich, Kółko Rolnicze, Ochotnicza Straż Pożarna. Grębowska jednostka w 2003 r. obchodziła 75- lecie swego istnienia. Miejscowi strażacy nie są jednostka zmotoryzowaną, zajmują jednak czołowe miejsca w gminnych i powiatowych zawodach sportowo-pożarniczych.

Sołectwo liczy 75 osób. Wioska nie posiada własnej świetlicy. Wieś ta, podobnie jak Chwałki, powstała w latach 1798 – 1800 jako osada kolonialna utworzona w ramach zasiedlania przez Niemców (po III rozbiorze Polski) terenów tzw. Prus Południowych.

W wiosce mieszka blisko 296 osób. Jest tam świetlica wiejska, boisko do piłki nożnej, remiza strażacka. Oprócz Ochotniczej Straży Pożarnej działają tez: Koło Gospodyń Wiejskich i Kółko Rolnicze.

W Nowej Wsi mieszkają 627 osób. W wiosce jest sala wiejska mogąca pomieścić prawie 200 osób, filia Biblioteki Publicznej w Rozdrażewie i jednodziałowe Przedszkole Publiczne, malowniczo położonym wśród zieleni budynku. Działa Koło Gospodyń Wiejskich, jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej posiadająca samochód marki Star. W 2007 r. półwiecze swojej działalności obchodziło miejscowe Kółko Rolnicze.

Nowa Wieś po raz pierwszy pojawia się w dokumentach historycznych w 1475 r. Na przełomie XV i XVI w. należała do majątku rozdrażewskiego. W 1554 r. była miejscowością opuszczona. Pod koniec XIX w. liczyła 96 domostw zamieszkałych prawie przez 635 osób. W Nowej Wsi był także folwark.

W wiosce znajduje się kościół p.w. Najświętszej Marii Panny Królowej Korony Polskiej. Parafia w nowej Wsi istnieje od 1925 r., świątynia powstała w latach 1924-1931. Murowany kościół zbudowany został w stylu neobarokowym. Posiada jedna nawę z transeptem oraz wieżę zwieńczoną hełmem z latarnia. Obok Kościoła znajduje się cmentarz.

Wieś Rosdraseuo należała do dawnych, wczesnośredniowiecznych osad. Po raz pierwszy nazwa ta w dokumentach historycznych pojawiała się w 1270 r. kiedy ówczesny książę dzielnicy wielkopolskiej Bolesław Pobożny nadał właścicielowi osady – rycerzowi Świętomirowi pozwolenie na lokalizację miasta na prawie niemieckim z jednoczesnym zwolnieniem z obowiązku płacenia podatku. O tym, że Rozdrażew był miastem świadczy m. in. układ kwadratowego placu w centrum miejscowości pełniącego w dawnych czasach funkcję rynku z czterema wlotami ulic. Ostatni raz Rozdrażew wymieniany jako miasto w dokumencie z 1519 r. wygaśnięcie praw miejskich spowodowane było słabnącą rolą Rozdrażewa. Miejscowość położona była na uboczu głównych szlaków komunikacyjnych. Droga z Krotoszyna do Dobrzycy stanowiła jedynie lokalny trakt.

Od XIV wieku do 1685 r. miejscowe dobra należały do Rozdrażewskich. Około 1690 r. majątek nabył Franciszek Zygmunt Gałecki, kuchmistrz wielki koronny, starosta poznański. Do Gałeckiego w tym czasie należał również tez Krotoszyn. W XVIII i XIX w. Rozdrażew był własnością kolejno: Potockich, Gadomskich, Husarzewskiego, ministra Goerne i książąt Thurn und Taxi.

Wioska ta liczy 290 osób zamieszkujących 53 domy. Od wschodniej strony graniczy z dużym kompleksem leśnym. W sołectwie znajduje się świetlica wiejska. Działa  też jednostka  Ochotniczej Straży  Pożarnej i Koło Gospodyń Wiejskich. W centrum miejscowości usytuowany jest budynek dawnej szkoły.